- skandalinga
- skandali̇̀ngas, skandali̇̀nga bdv.
.
.
pagarsėjimas — sm. (1) → pagarsėti: 1. Balso pagarsėjimas KII79. 2. Nusipelnęs sau skandalingą pagarsėjimą savo šiurkštumu rš. garsėjimas; atsigarsėjimas; įgarsėjimas; išgarsėjimas; nusigarsėjimas; pagarsėjimas … Dictionary of the Lithuanian Language
skandalingas — skandalìngas, a adj. (1) TrpŽ 1. pagarsėjęs skandalais, darantis kam gėdą, gėdingas: Skandalìnga gyvenimo istorija DŽ. Skandalingas elgesys rš. skandalìngai adv.: Niekam nesipasakojo jis, dėl ko taip skandalingai pasielgė, tik mykė ir verkė… … Dictionary of the Lithuanian Language